Een bezoek aan de Alcazaba in Alhambra, Granada

Het gebouw heeft een opvallende deur die sinds de 14e eeuw fungeert als de primaire toegang tot het Alhambra vanuit het bos van San Pedro. Puerta de las Armas is een van de hoofdgebouwen van het Alcazaba en beslaat de hele benedenverdieping. Deze poort bevond zich op de buitenste muur van het Alcazaba en vergemakkelijkte de doorgang van troepen, voorraden en bezoekers tussen de stad en het binnenland van het Alhambra complex.

Als hoogste toren diende de Torre del Homenaje als donjon en militaire commandopost. Het terras bood een indrukwekkend uitzicht, waardoor visuele signalen over het gebied konden worden verzonden. De vijf verdiepingen van de toren herbergden verschillende kamers, waaronder het verblijf van de commandant van de wachters van het Alhambra.

Torre de la Vela is een van de meest herkenbare kenmerken van het Alcazaba en staat bekend om zijn vlaggen en klokkentoren. In de tijd van de katholieke vorsten fungeerde de toren als woonruimte voor de klokkenluiders. Nu wordt de bel door boeren gebruikt om veranderingen in irrigatiecycli aan te geven. De klokkentoren is ook meerdere keren vervangen en verplaatst. Momenteel worden er 4 vlaggen op de toren begeleid: de Andalusische vlag, de Grenadese vlag, de Europese vlag en de Spaanse vlag.

Naast de Puerta de las Armas ligt het Plaza de las Armas, of Wapenplein, een ruim gebied binnen het Alcazaba waar militaire activiteiten en bijeenkomsten plaatsvonden. Het plein diende als centraal punt voor trainingsoefeningen, militaire oefeningen en ceremoniële evenementen en weerklonk met de geluiden van soldaten die hun vaardigheden aanscherpten en commandanten die strategieën smeedden voor de verdediging.

Het Plaza de Los Aljibes ligt in de geul tussen het Alcazaba en de paleizen. De naam is afgeleid van de cisternen die eind 15e eeuw op het plein werden gebouwd. Het Plaza de Los Aljibes heeft in zijn lange geschiedenis gediend als een cultureel centrum waar ideeën, tradities en artistieke uitingen samenkomen. Muzikanten, dichters en geleerden kwamen hier ooit samen en het is een plek van groot cultureel belang.

Oorspronkelijk was het een verdedigingswal, maar in de 16e eeuw veranderde het in een rustige recreatietuin als onderdeel van verbeteringen aan het fort tegen moderne artillerie. De eerste fontein dateert van rond 1628 en heeft ingewikkeld beeldhouwwerk van geesten die dolfijnen berijden, terwijl de tweede, die in 1624 werd toegevoegd, arabeske motieven heeft die doen denken aan het door Nasrid gebouwde Hof van de Leeuwen.